LAND OF THE RISING SUN

En dan word je voor t komende half jaar elke dag wakker in Japan… Al lijkt het meer op Zwitserland als ik uit mijn raampje kijk. Ik woon namelijk in een dorpje genaamd Izumi-shi. Ik zie vanuit mijn appartementje vooral veel bergen en gekleurde huisjes. Een half uurtje verder met de trein ben ik pas echt in de gekke stad die ik verwachtte voordat ik hierheen ging.

Zelfs de vreemdste dingen die ik ben tegen gekomen op het internet voordat ik ging, blijken waar te zijn.
Meisjes die op poppen lijken, mondkapjes, paraplu’s die omhoog gaan als de zon schijnt, automaten met drank en snacks om de 20 meter op straat en natuurlijk het V-sign die de japanners automatisch maken als er een camera in zicht is. De meeste openbare toiletten hebben ook een of ander geavanceerd systeem waar je dingen aan kunt zetten als kontverwarming, waterstralen, droogblaasstralen en weet ik veel wat. Ik ben al lang blij als ik de knop kan vinden die doortrekken betekent. Alles staat namelijk aangegeven in het Japans.

Zo hebben Marly en ik al een hoop uurtjes in de supermarkt gespendeerd. Ook in de supermarkt is er namelijk geen woord Engels te bekennen. Wat het nog wat lastiger maakt, is dat niemand hier Engels spreekt dus vragen heeft ook geen zin. Dat is vaak wel even irritant maar gelukkig worden we op het einde van de rit in de supermarkt bedankt met een paar buigingen.

Dat doen ze hier namelijk heel veel. Bedanken. Ook op school krijgen we 10.000 keer per dag een bedankje en een paar buigingen. Dat is hier heel normaal. Als je de Japanners met de Chinezen vergelijkt is dit toch wel een heeeeel stuk beter. Hier zijn ze sociaal, behulpzaam en super vriendelijk.
De campus is heel erg mooi. Op school hebben we tot nu toe alleen nog maar introducties gehad. 1 daarvan ging over de aardbevingen. We gingen een dagje weg naar Osaka Castle, shopping mall en op het einde gingen we naar een gebouw waar we gingen ervaren hoe het voelt als er een aardbeving is. We moesten op een platform staan die dan helemaal ging shaken. Heel heftig! en de les van vandaag: How to cope with a culture shock. Morgen beginnen de vakken pas echt dus ik ben benieuwd!! Ik krijg 6 uur per week Japanse talenles en verder ga ik leren over Japan in the world economy, Miyazaki Hayao’s world of anime, Human language study as human brain study, International financial reporting en Comparing cultures from around the world. Het is niet dat ik obsessed ben door Japan ofzo, maar nu ik er toch ben is het wel leuk om er wat meer over te weten dus vandaar deze vakken.

In Osaka zie je de meest gekke dingen. Zo is het ons bijvoorbeeld opgevallen dat de meisjes hier op schoenen lopen die soms wel 4 maten te groot lijken te zijn. Ook hebben ze de gekke gewoonte om hun voeten niet altijd op te tillen als ze lopen en slepen ze dus gewoon over de grond. Dit heeft met schattigheid en benaderbaarheid te maken. Mannen zijn vaak erg verlegen in Japan en hebben er vaak moeite mee om genoeg moed te verzamelen om een vrouw aan te spreken. Een vrouw die loopt als een klein meisje en niet als een volwassen vrouw, wordt als schattiger en makkelijker benaderbaar gezien.
Ook hebben veel Japanners kromme benen en pigeon toes. Dat wil zeggen dat vrouwen nogal de neiging hebben om met hun tenen naar binnen te staan. Dat ziet er ook schattiger uit en is eigenlijk uit de tijd dat vrouwen alleen nog kimono’s droegen. Daar heb je natuurlijk helemaal geen vormen in want alles wordt platgedrukt en is recht. Vandaar dat ze met hun voeten probeerde vorm te maken. Dat is later nog versterkt door de manga’s en anime films waarop alle meisjes ook met de voeten naar binnen staan.

In het gebouw waar ik woon, wonen nog 52 andere exchange students van Momoyama University. Ze komen uit Taiwan, Indonesie, China, Finland, UK, Bosnie, Oostenrijk, Duitsland, Italie, Spanje en noem maar op!!
Afgelopen weekend zijn we met een grote groep uitgegaan in Osaka-city. ‘s Avonds met de trein heen en dan ‘s ochtends de eerste trein weer naar huis!
We zijn naar Club One gegaan. Niet heel groot maar wel leuk! Verder kan je hier ook veel karaoke doen of gewoon in een barretje zitten.

Vrijdag begin ik met mijn nieuwe baantje. Ik ga elke vrijdag Engelse les geven aan Japanse kindjes. Wat precies de bedoeling is weet ik nog niet want ook daar spreken ze geen woord Engels. Ik liep een restaurantje in om te kijken wat het precies was, en toen kreeg ik een flyer in mijn hand gedrukt en ze riep English English naar me. De flyer was in t Japans dus ook weer onmogelijk voor mij om te begrijpen. Ik zei alleen okay, en toen kreeg ik een telefoon in mijn hand gedrukt met een vrouwtje aan de lijn die wel Engels sprak!! Ik vertelde dat ik hier tot februari aan de Momoyama University studeer en dat ik bereid ben om tot die tijd lessen te geven op vrijdag en daar was ze blij mee dus dat ging lekker easy.

Verder trekken we hier veel op met 2 oostenrijkse meisjes. Daar zijn we ook een dagje mee naar Kobe geweest. In Kobe aan de haven op het Oktoberfest wat biertjes gedronken en daarna naar Chinatown geweest. Einde van de middag nog met een skilift de Bergen in gegaan om daar te kijken naar de Japanse tuinen. ‘s Avonds uit eten geweest en toen weer 2 uur met de trein naar huis. Hele leuke dag!!

Verder zitten we elke dag een beetje in de zon te chillen, drankje erbij en ‘s avonds met z’n 6en eten.

SO FAR SO GOOD!